ข้อคิดจากหนังสือศิลปะการใช้คนจากสามก๊ก

1. คนที่ใช่ กับงานที่เหมาะสม

แม้จะมีทีมงานมากแค่ไหน แต่ถ้าใช้งานผิดคน ก็เหมือนให้ปลาขึ้นต้นไม้ ผลลัพธ์ที่ได้คงไม่สวยงาม ในฐานะผู้นำ เราต้องรู้ว่าลูกทีมถนัดอะไร ใครเป็นนักวางกลยุทธ์ ใครเก่งภาคสนาม ใครเจรจาเก่ง ถ้าส่งพวกเขาไปอยู่ในจุดที่เหมาะสม งานจะเดินหน้าไปอย่างมีประสิทธิภาพ และพวกเขาก็จะทำงานด้วยใจที่เต็มร้อย

2. คำไหนคำนั้น สร้างความศรัทธา

ความไว้วางใจไม่ได้เกิดขึ้นจากคำพูดลอยๆ แต่มาจากการรักษาคำพูด หากเราให้สัญญาแล้วทำได้จริง ผู้คนจะเชื่อมั่นในตัวเรา และพร้อมทำตาม เพราะรู้ว่าเราเป็นที่พึ่งพาได้ ความน่าเชื่อถือไม่สามารถซื้อหาได้ ต้องสร้างขึ้นจากการกระทำที่สม่ำเสมอ

3. คบคนดี หลีกหนีคนพาล

คนที่อยู่รอบตัวเรากำหนดทิศทางชีวิตเราได้เสมอ คบคนดี เราจะได้รับพลังบวก คำแนะนำดีๆ และความจริงใจ ส่วนคนพาลมักนำพาปัญหา และใช้เราประโยชน์อย่างไม่เห็นหัว หากใครทำให้รู้สึกแย่ ซ้ำเติม หรือฉุดเราลง ก็จงอยู่ให้ห่าง แต่ถ้าใครอยู่แล้วอบอุ่น และผลักดันให้เราดีขึ้น จงรักษาไว้ให้ดี

4. เงินและอำนาจ เป็นแรงขับเคลื่อน

เงินและตำแหน่งเป็นสิ่งที่ดึงดูดคนเก่งได้เสมอ หากอยากให้ทีมงานทุ่มเท เราต้องให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่า อาจเป็นเงินเดือน โบนัส หรือโอกาสก้าวหน้า คนทำงานต้องการเห็นอนาคต ถ้าเราทำให้พวกเขาเห็นว่าความทุ่มเทมีความหมาย พวกเขาจะพร้อมทำงานให้เราอย่างเต็มที่

5. ความสามารถต้องมาคู่กับคุณธรรม

คนเก่งใช่ว่าจะเหมาะกับทุกงาน ถ้าเก่งแต่ไร้ศีลธรรม ก็อาจนำภัยมาสู่องค์กร ในทางกลับกัน คนดีแต่ไร้ความสามารถ ก็อาจเป็นภาระ ดังนั้น เราต้องมองหาคนที่ทั้งมีฝีมือและมีจริยธรรม คนที่ไม่เพียงแต่ทำงานได้ดี แต่ยังซื่อสัตย์และจริงใจต่อทีม

6. หัวใจต้องแข็งแกร่ง ไม่หูเบา

โลกธุรกิจไม่ใช่ที่สำหรับคนใจอ่อนหรือหวั่นไหวง่าย คนที่ทำงานใกล้ชิดเราต้องมีจิตใจมั่นคง ไม่ถูกชักจูงได้ง่าย และพร้อมรับมือกับแรงกดดัน หากจิตใจไม่แข็งพอ อาจถูกข่มขู่ หรือหลงเชื่อคำยุยงจนสร้างความเสียหายได้