วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2568

18 ข้อยิ่งมีกิจกรรมมากยิ่งสำเร็จน้อยลง.


1. ทำทุกอย่าง แต่ไม่สุดสักทาง
เคยไหมยุ่งทั้งวันแต่เหมือนไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะเรา
กระจายพลังไปกับหลายอย่างจนไม่มีงานไหน จบจริง

2. ตารางแน่นไม่เท่ากับประสิทธิภาพ
ตารางที่ดูยุ่ง ไม่ได้แปลว่าเรากำลังเดินหน้า 
อาจแค่ หมุนอยู่กับที่เหมือนลู่วิ่งในฟิตเนส

3. คนเก่งมักเลือกไม่ทำมากกว่าทำทุกอย่าง
ตัวอย่างง่ายๆ สตีฟ จ็อบส์ เลือกโฟกัสแค่ไม่กี่ผลิตภัณฑ์ 
แต่เปลี่ยนโลกทั้งใบ

4. ความสำเร็จไม่ใช่ปริมาณแต่มาจากคุณภาพ
ทำ 1 อย่างให้ดี ยังดีกว่าทำ 10 อย่างแบบรีบๆ ไปวันๆ

5. ใจเราไม่ได้ถูกออกแบบมาให้สลับโฟกัสตลอดเวลา
ยิ่งเปลี่ยนโฟกัสบ่อย ยิ่งเหนื่อย และประสิทธิภาพลดลงแบบไม่รู้ตัว

6. มัวแต่ยุ่ง อาจพลาดเป้าหมายชีวิต
บางคนวิ่งเร็วมากแต่ลืมดูว่าเส้นชัยใช่ที่เราต้องการหรือเปล่า

7. ทุกใช่ที่พูดออกไป อาจกำลังบอกไม่กับสิ่งสำคัญกว่า
ถ้าเราตอบรับทุกอย่าง เราจะไม่มีเวลาให้สิ่งที่สำคัญจริงๆ

8. คนสำเร็จรู้ว่าทำให้เสร็จไม่ใช่ทำให้เยอะ
ลองลดงาน แล้วเลือกงานที่สร้างผลลัพธ์จริงๆ

9. ยิ่งงานมาก ยิ่งหมดไฟง่าย
การกระจายตัวมากเกินไปทำให้เราไม่มีพลังเหลือ
ให้สิ่งที่สำคัญจริงๆ

10. การพักผ่อนกลยุทธ์ ไม่ใช่ความขี้เกียจ
บางทีเราต้องหยุดก่อน ถึงจะไปได้ไกลกว่าเดิม

11. ยุ่งไม่ใช่เหรียญตราแห่งความภาคภูมิใจ
การโอ้อวดว่า ยุ่งมากอาจกำลังปิดบังความว่างเปล่าภายใน

12. ทุกกิจกรรมมีต้นทุน คือพลังงานและเวลา
อย่าใช้ทรัพยากรชีวิตไปกับสิ่งที่ไม่ทำให้เราเติบโต

13. ทำอะไรน้อยลง แต่ลึกขึ้น
ดีกว่าทำมาก แต่ตื้นเขิน จนจับอะไรไม่ได้เลย

14. ถ้าเราวิ่งไปทุกทิศ เราจะไม่ไปถึงไหนเลย
เปรียบเหมือนพายเรือวนอยู่กลางทะเล

15. เลือกสิ่งเดียว แล้วทำให้สุด
เหมือนการโฟกัสแสงแดดผ่านแว่นขยาย จนเกิดไฟได้

16. ชีวิตเรียบง่าย ทำให้จิตใจสงบ และคิดชัดขึ้น
ยิ่งกิจกรรมซับซ้อน ยิ่งทำให้เราหลงทางในเรื่องไม่จำเป็น

17. ไม่ต้องตอบตกลงกับทุกโอกาส
โอกาสที่ดีสำหรับคนอื่น อาจไม่ใช่ของเราก็ได้

18. สุดท้ายอย่าลืมว่า ทำให้สำเร็จสำคัญกว่า
ทำให้มากเป้าหมายคือความสำเร็จ ไม่ใช่ความยุ่ง

#focus

แนะนำให้อ่าน 
https://s.shopee.co.th/7phz58A4F0
https://s.lazada.co.th/s.yW2Zn?cc

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

💬 18 ข้อทำไมถึงต้องลงมือทำในขณะที่กลัว.

1. กลัวเพราะมันใหม่ สิ่งใหม่ๆ ทำให้ใจสั่นเป็นเรื่องปกติ แต่มันก็คือจุดเริ่มต้นของการเติบโตเสมอ ลองนึกถึงตอนหัดขี่จักรยานครั้งแรก...