โค้ช คือ ทักษะย่อย ของฟาทุกคน
นี่คือสรุป ความเป็นโค้ชของฟา Maurice Ashley เช่น Reframing ให้เป้าหมายเป็นโพ ( positive )
การฟังอย่างลึกซึ้ง. ใช้ storytelling. ให้เกิด self learning พอๆกับ team learning. พัฒนา Inner สำคัญกว่า result ฯลฯ
1. โค้ชด้วยเป้าหมายที่ลึกกว่าการชนะเกม
Maurice ใช้หมากรุกเป็นเครื่องมือพัฒนาชีวิต ไม่ใช่แค่การแข่งให้ชนะ เขาสอนให้เห็นว่าหมากรุกคือบทเรียนชีวิต เช่น การวางแผน การคิดก่อนทำ การรับมือกับความผิดพลาด และการคิดเป็นระบบ
---
2. โค้ชด้วยหัวใจและเข้าใจคน
เขาไม่สอนแบบสั่ง แต่ฟังเด็กๆ อย่างลึกซึ้ง เห็นตัวตนของแต่ละคน และช่วยให้แต่ละคนค้นพบสไตล์ จุดแข็ง และศักยภาพในแบบของตนเอง ซึ่งเป็นหัวใจของการโค้ชแบบ “เอื้อให้เขานำตัวเองได้”
---
3. คาดหวังสูง แต่ก็สนับสนุนสูง
เขาเชื่อว่าเด็กๆ ไปได้ไกล และตั้งมาตรฐานที่ท้าทาย แต่ไม่ได้ปล่อยให้โดดเดี่ยว เขาให้การสนับสนุน ทั้งกำลังใจ เครื่องมือ และการโค้ชอย่างต่อเนื่อง ให้เด็ก “เติบโตสู่เป้าหมายของตัวเอง”
---
4. ใช้เรื่องเล่าและการสร้างอัตลักษณ์ใหม่
เขาใช้เรื่องราวของตนเอง—ในฐานะ Grandmaster ผิวสีคนแรก—เป็นแรงบันดาลใจให้เด็กๆ เห็นความเป็นไปได้ และสร้างอัตลักษณ์ใหม่ให้ตัวเอง ไม่ใช่แค่ “เด็กจาก Brooklyn” แต่เป็น “นักคิด นักสู้ และแชมป์เปี้ยน”
---
5. โค้ชเรื่อง “ภายใน” มากกว่า “เทคนิค”
เขาโฟกัสที่ “วิธีคิด” การมีสติ ความยืดหยุ่นทางใจ การไม่ยอมแพ้ การล้มแล้วลุก—ทักษะภายในที่ใช้ได้ทั้งในกระดานหมากรุกและชีวิตจริง
---
โดยสรุป Maurice Ashley เป็นโค้ชที่ “โค้ชด้วยหัวใจ วิสัยทัศน์ และความเข้าใจมนุษย์” ซึ่งเป็นตัวอย่างของ โค้ชยุคใหม่ที่เน้นการเติบโตจากภายใน มากกว่าการควบคุมจากภายนอกค่ะ
ขอให้ทุกท่าน สามารถเป็นทั้งฟาและโค้ช เพื่อพัฒนาตนเอง สังคม ต่อไปนะครับ
ดร วรภัทร์ ภู่เจริญ
10 เมย 2568
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น