1. ขี้เกียจวันนี้พรุ่งนี้ก็อยู่ที่เดิม
เขาเข้าใจว่าความสบายคือเป้าหมายของชีวิตแต่แท้จริงแล้วมันคือกับดักที่ทำให้ชีวิตไม่ขยับไปไหน ทุกนาทีที่เลือกไม่ทำคือทุกนาทีที่คนอื่นเดินแซงหน้า และวันหนึ่งเราจะได้แต่มองเขาไปไกลโดยที่ตัวเองยังยืนอยู่จุดเดิม
2. แรงบันดาลใจไม่มาตราบใดที่ยังไม่เริ่ม
เขารอแรงบันดาลใจก่อนจะลงมือ แต่ลืมไปว่าแรงบันดาลใจมันเกิดขึ้นหลังจากที่เราเริ่ม ไม่ใช่ก่อนเริ่ม คนที่ลุกขึ้นแม้ยังไม่มีแรงใจคือคนที่จะสร้างมันขึ้นมาได้จริง
3. ผลัดวันคือศัตรูของความสำเร็จ
เขาบอกกับตัวเองว่าค่อยทำพรุ่งนี้ ทั้งที่พรุ่งนี้ก็จะพูดแบบเดิมอีก และอีก จนกลายเป็นพรุ่งนี้ที่ไม่มาถึงสักที คนที่กล้าเริ่มวันนี้ แม้จะเพียงก้าวเดียว ก็ยังไปถึงเป้าหมายได้เร็วกว่าคนที่รอเวลาเหมาะสมตลอดชีวิต
4. ไม่ยอมเหนื่อยวันนี้จะเหนื่อยใจไปตลอด
เขาเลือกไม่ลำบากในตอนนี้ แต่ต้องแลกกับความเสียใจในอนาคต คนที่ยอมเหนื่อยเพื่อเปลี่ยนชีวิตคือคนที่ได้พักอย่างแท้จริงในวันหนึ่ง ไม่ใช่แค่พักไปเรื่อยๆโดยไม่มีอะไรดีขึ้นเลย
5. หัวเราะเยาะคนพยายามไม่ได้ทำให้เราเก่งขึ้น
เขาหัวเราะใส่คนที่ลุกขึ้นลงมือทำ แต่ลึกๆแล้วกลับอิจฉา
ที่อีกฝ่ายกล้ากว่า คนที่เริ่มลงมือแม้ยังไม่พร้อมคือต้นแบบ
ของความกล้า ไม่ใช่คนที่เอาแต่บ่นแต่ไม่เคยเริ่มจริงๆ
6. ไม่มีเวลาไม่ใช่ข้ออ้างแต่คือการเลือก
เขาบอกว่าตัวเองไม่มีเวลาทั้งที่ทุกคนมีเวลาเท่ากันความต่างอยู่ที่บางคนใช้เวลานั้นสร้างอนาคต ส่วนบางคนใช้ไปกับเรื่องที่ไม่พาไปไหนเลย
7. ทำไม่เป็นไม่ใช่ปัญหาถ้าเราเริ่มเรียนรู้
เขาอ้างว่าทำไม่ได้ แต่ไม่เคยพยายามจะลองคนที่สำเร็จไม่ใช่เพราะรู้ทุกอย่างตั้งแต่ต้น แต่เพราะไม่ยอมแพ้และเรียนรู้ไปเรื่อยๆ จนทำได้จริง
8. คิดมากไม่เท่ากับลงมือทำ
เขาใช้เวลาคิดวางแผนอยู่ตลอดแต่ไม่เคยเปลี่ยนมันเป็นการกระทำ ความคิดที่ดีที่สุดก็ไม่มีค่าถ้ามันยังอยู่แค่ในหัวไม่เคยกลายเป็นของจริง
9. ไม่มีแรงเพราะไม่มีเหตุผลพอจะลุกขึ้น
เขาบอกว่าไม่มีแรงจะเริ่ม ทั้งที่ไม่ใช่ไม่มีแรงแต่คือไม่มีเหตุผลใหญ่พอให้ต้องเริ่ม คนที่มีเป้าหมายชัดเจนจะมีแรงเสมอ แม้เหนื่อยแต่ใจก็ไม่ยอมแพ้
10. ความเหนื่อยคือครูไม่ใช่ศัตรู
เขามองความเหนื่อยเป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยงทั้งที่จริงแล้วมันคือสิ่งที่สอนเราให้เติบโต ทุกครั้งที่เราเหนื่อย เรากำลังแข็งแกร่งขึ้นและเข้าใกล้เป้าหมายมากขึ้น
11. เสียงหัวเราะดังไม่ช่วยให้ฝันเป็นจริง
เขาอาจดูสนุกที่สุดในกลุ่ม แต่กลับเงียบที่สุดเวลาพูดถึง
ความฝัน เพราะไม่มีอะไรจับต้องได้ ความขี้เกียจไม่เคย
ทำให้ใครภาคภูมิใจ มีแต่ทำให้เรากลายเป็นคนที่ไม่กล้าฝัน
12. เวลาไม่รอคนที่ไม่ขยับ
เขาใช้ชีวิตเหมือนมีเวลาเหลือเฟือทั้งที่เวลาหมุนตลอดไม่เคยหยุด คนที่ใช้ทุกนาทีลงมือสร้างสิ่งที่อยากได้ คือคนที่เวลาจะตอบแทนในอนาคต
13. ช้าเกินไปก็เท่ากับไม่เริ่มเลย
เขาบอกว่าทำช้าๆ ก็ได้แต่โลกไม่เคยหยุดรอคนอื่นเดินหน้า
ไปทุกวัน ถ้าเราไม่ก้าวเสียที อีกปีหนึ่งเราก็ยังอยู่ที่เดิมโดยไม่มีอะไรเปลี่ยน
14. ความพอดีที่เกิดจากความกลัวไม่ใช่ความสุข
เขาบอกว่าพอแล้วกับชีวิตแบบนี้ ทั้งที่ใจจริงรู้ว่ามันไม่ใช่สิ่ง
ที่อยากได้ ความพอดีที่เกิดจากความกลัวการเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงแต่คือกับดักของความขี้เกียจ
15. ไม่เริ่มเพราะกลัวพลาดคือพลาดที่สุด
เขากลัวล้มเหลวจึงไม่เริ่ม ทั้งที่การไม่เริ่มคือความล้มเหลวตั้งแต่ยังไม่ลงสนาม คนที่กล้าทำแม้ผิดพลาดซ้ำๆยังมีโอกาสถึงฝั่งได้เสมอ
16. อยู่ได้กับใช้ชีวิตมันไม่เหมือนกัน
เขาบอกว่าแค่ใช้ชีวิตไปวันๆ ก็เพียงพอแล้วแต่การอยู่ไปเรื่อยๆ ไม่ได้หมายความว่าเราใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย
คนที่กล้าเปลี่ยนให้ชีวิตดีขึ้นคือคนที่ใช้ชีวิตจริงๆ
17. ไม่ทำวันนี้จะเสียใจในวันหน้า
เขาเลือกที่จะไม่ทำอะไรเลยแล้วบอกตัวเองว่าไม่เป็นไรแต่วันหนึ่งจะมองย้อนกลับมาแล้วเสียใจว่า ทุกโอกาสที่หายไปไม่ใช่เพราะไม่มีใครให้ แต่เพราะเขาขี้เกียจเกินกว่าจะคว้ามันไว้
18. ขี้เกียจไม่ใช่ความเท่มันคือความเสียดาย
เขาอาจคิดว่าการไม่ทำอะไรคืออิสระ แต่จริงๆ แล้วมันคือความเสียดายที่ก่อตัวขึ้นทุกวัน ความขี้เกียจไม่เคยพาใคร
ไปถึงฝั่ง มีแต่ทำให้เราหยุดอยู่กับที่โดยไม่รู้ตัว
#คนขี้เกียจ
#ขี้เกียจ
แนะนำให้อ่าน
https://s.shopee.co.th/1VqHArx7xe
https://s.lazada.co.th/s.ZabIE7?cc
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น